Πέμπτη 15 Ιανουαρίου 2009

Η αθλητική θα έπρεπε να λαμβάνει υπόψη της την τακτική δικαιοσύνη: μια επίκαιρη παλιά γνωμοδότηση που είχε εφαρμόσει η Ομοσπονδία...

Το αίτημα-υπόθεση, εφόσον τελικά η τακτική δικαιοσύνη απαλλάξει τους πρωταγωνιστές της "υπόθεσης calciopoli", να αναθεωρηθεί η αρχική απόφαση της αθλητικής δικαιοσύνης και να επιστραφούν τα δυο scudetti της Juventus τα οποία ανακλήθηκαν, προβληματίζει αρνηττικά μερίδα της Ιταλικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδία Figc (εδώ), με το επιχείρημα ότι η αθλητική δικαιοσύνη είναι ανεξάρτητη και ακολουθεί δικούς της κώδικες.

Μια γνωμοδότηση που εφαρμόστηκε

στην υπόθεση Recoba και έριξε στα μαλακά την Inter

Εκτός από την αντίθετη άποψη του ίδιου του προέδρου του αθλητικού δικαστηρίου που καταδίκασε την ομάδα (εδώ), αυτός ο προβληματισμός που θέλει την απόφαση να μην αναθεωρείται έχει έναν ισχυρότατο αντίλογο που η "Tuttosport" θυμίζει ότι αποτέλεσε πυξίδα της ίδιας της Ομοσπονδίας σε μια άλλη περίφημη υπόθεση, του πλαστού διαβατηρίου του Recoba για να παίξει στην Inter...
Ο τότε πρόεδρος της Ομοσπονδίας Gianni Petrucci είχε ζητήσει γνωμοδότηση από τον επίτιμο πρόεδρο του Συνταγματικού Δικαστηρίου Vincenzo Caianiello. Και εκείνος συμβούλευσε η αθλητική δικαιοσύνη να επιβάλλει μικρή ποινή -επιβλήθηκε η ελάχιστη και έτσι γλύτωσε η Inter- εν αναμονή των αποφάσεων της τακτικής δικαιοσύνης που θα μπορούσε να εκθέσει την αθλητική...
Για την ακρίβεια, ο δικαστής Caianiello εξήγησε [1]: "η αθλητική δικαιοσύνη, ως αυτόνομη, θα μπορούσε να προχωρήσει μόνη της. Όμως θα έπρεπε να λάβει υπόψη της ότι αυτός του ποδοσφαίρου είναι ένας κόσμος στον οποίο κυκλοφορούν πολλά χρήματα και επομένως μπορεί να υπάρξουν επιπτώσεις στο κρατικούς κανονισμούς. Μια ποινή αποκλεισμού ενός σημαντικού ποδοσφαιριστή, η τιμωρία ενός σημαντικού club θα μπορούσε να έχει επιπτώσεις στο Χρηματιστήριο, στην αξία του παίχτη, δηλαδή οικονομική βλάβη στις κοινωνικές σχέσεις, στις σχέσεις εργασίας και εμπιστοσύνης. Και, κυρίως, σε τέτοιες περιπτώσεις υπάρχει ο κίνδυνος να εκτεθείς στην απαίτηση αποζημιώσεων. Αν η πλαστότητα του διαβατηρίου δεν είναι βεβαιομένη, είναι ρίσκο να καταφύγεις στην αντικειμενική ευθύνη" -αυτή, δηλαδή, βάσει της οποίας καταδικάστηκε η Juventus αλλά δεν καταδικάστηκε, τότε, η Inter...
Σήμερα, που τρεις ομάδες (Juve, Roma, Lazio) είναι εισηγμένες στο Χρηματιστήριο, είναι υπερβολικό η αθλητική δικαιοσύνη να επιμένει να λειτουργεί όπωγς την εποχή του ημιεπαγγελματισμού. Ειδικά όταν υπήρχε ήδη το προηγούμενο της δεκαετίας του '80 που η αθλητική δικαιοσύνη υποβίβασε ομάδες και απέκλεισε ποδοσφαιριστές στο πλαίσιο του σκανδάλου στοιχημάτων που στη συνέχεια η τακτική δικαιοσύνη απάλλαξε... Η Ομοσπονδία δεν δέχτηκε, τότε, να ξανανοίξει την υπόθεση αλλά από τότε κοντεύουν να περάσουν τρεις δεκαετίες και οι ομάδες έχοχυν γίνει επιχειρήσεις με τζίρο ένα δισ. Ευρώ το χρόνο. Πώς μπορεί η τύχη τους να επαφίεται σε όργανα που εκδίδουν αποφάσεις σε βδομάδες χωρίς ουσιαστική αποδεικτική διαδικασία μόνο και μόνο επειδή η Ομοσπονδία πρέπει να βγάλει τις ημερομηνίες του επόμενου πρωταθλήματος -όπως συνέβη στην περίπτωση της Juventus;...

[1] Το πλήρες κείμενο στα ιταλικά: "In astratto l’ordinamento sportivo, in quanto autonomo, potrebbe anche decidere di procedere per proprio conto; però dovrebbe tenere conto che quello del calcio è un mondo in cui girano molti soldi e quindi può avere riflessi sull’ordinamento statale. Una squalifica ad un grosso giocatore, una penalizzazione ad un club importante produrrebbe riflessi sulla Borsa, sulla valutazione del giocatore, cioè un danno economico sui rapporti sociali, di lavoro, di credibilità. E’ soprattutto in tali situazioni che si rischia di esporsi a richieste di danni. Se la falsità del passaporto non è accertata, ricorrere alla responsabilità oggettiva è comunque un rischio".

Πηγή: Tuttosport

Δεν υπάρχουν σχόλια: